Op zaterdag 19 november was het weer zo ver, we mochten weer jureren. Dit keer tijdens de achtste All Indonesia Breeder Koi Show in Sukabumi. In dit geval betreft het dus een show die volledig in het teken staat van de kwekers. Hier aan doen geen handelaren of hobbyisten mee.
Jureren betekent glunderende gezichten bij het ontbijt
We gaan weer jureren vandaag en hebben er enorm zin in. Al bij het ontbijt zie je iedereen “glunderen” en dat komt niet alleen omdat we aan het zwembad ontbijten. Op het showterrein is het ook al lekker druk en iedereen loopt wat onrustig in de rondte. Eerst gaan we naar de jury ruimte op waar de briefing gehouden wordt. Hier worden alle regels nog even kort uitgelegd. Eigenlijk is het gewoon “business as usual” alleen sommige groepen indelingen zijn fractioneel anders en de benamingen ervan zijn hier wat mooier.
Jureren in de heldere plastic zakken
De kleinere koi worden weer in de zakken gejureerd, de grotere in de vats. De eigenaren plaatsen de grotere koi indien nodig (op verzoek) in een aparte bowl. Het gaat weer redelijk vlotjes allemaal, de zakken liggen redelijk rap op volgorde en ondanks de taal uitdagingen in mijn team zijn er maar weinig misverstanden of discussies. We zitten allemaal behoorlijk op de zelfde lijn. Ook hier mogen we weer koi 1 tot en met 7 aangeven, da’s toch best pittig moeilijker dan slechts de nummers 1, 2 en 3 zoals wij meestal doen.
Een snelle lunch en lekker door knallen
De lunch is gewoon op het showterrein dus we knallen lekker door. Op alle grote koi en uiteraard ook de overige grotere prijzen worden op officiële wijze via briefjes en dus anoniem gestemd. Dit heeft als groot voordeel dat iedereen echt zelf moet stemmen en dat geen van de juryleden in de verleiding kan komen om met de “meute” mee te stemmen. Ook levert de telling (in het Indonesisch) dan altijd weer leuke fanatieke reacties vanuit de deelnemers op. Als het soms wat dichtbij elkaar ligt qua stemmen wordt er bij elke getelde stem om het hardst gejuicht door het in flinke aantallen aanwezige publiek.
Ongemerkt werd het toch een latertje
Omdat we ongemerkt toch wat uit de planning gelopen zijn worden we onder politie begeleiding naar het restaurant gereden waar het afsluitende feestelijke diner plaatsvindt. Er is speciaal voor vanavond een geit geslacht, die vervolgens in zijn geheel bereidt wordt. Ik bedoel in dit geval niet dat de geit helemaal in 1 stuk op het vuur gaat maar in dit geval wordt gewoon elk stukje geit gebruikt. Het ene gerecht is nog lekkerder dan het andere en de avond vliegt om.
Nog wat toespraken en een beetje bij slapen
Er worden diverse toespraken gehouden en ook Ronald en ik worden verzocht om een praatje te houden. Uiteraard doen we dat en we bedanken alle aanwezigen voor de ongekende gastvrijheid die wij ook in Sukabumi weer hebben mogen ervaren. Na het diner vertrekken we, dit keer zonder politie escorte terug naar het hotel voor een welverdiend nachtje slapen. Morgen de officiële prijsuitreiking nog en dan in de loop van de middag vertrekken richting Jakarta. Ons bezoek aan Indonesië zit er al weer bijna op.
