Vandaag worden we lekker vroeg op gehaald door Eris hij is onze “gids” voor vandaag. Eris pikt ons op we gaan Sukabumi verkennen maar dan nu bij dag. Hij rijdt ons langs diverse mooie punten in de stad het binnenland in naar Jembatan Gantung Situ Gunung. We gaan namelijk naar de langste hangbrug van Indonesië, sterker nog waarschijnlijk is het zelfs de langste hangbrug van Zuidoost-Azië.

Vandaag gaan we op stap met Eris

Vandaag zonder Reynaldo op stap want hij is druk met voorbereidende showzaken en het opvangen van andere juryleden zoals ons jury maatje “Pony” uit Thailand en Takamitsu Sekiguchi San de bekende Japanse kweker. Die zien wij vanavond waarschijnlijk wel in het hotel.

Jembatan Gantung Situ Gunung, de langste hangbrug van Indonesië

De naam is niet heel creatief bedacht het is gewoon wat het is… Jembatan betekent brug en Gantung betekent hangen, samengevoegd lijkt het mij dan wel duidelijk toch? We gaan niet alleen naar Jembatan gantung maar we bezoeken meteen een natuur park dat Situ Gunung heet. Overigens maakt dit park weer deel uit van het Gede Pangrango Nationaal Park maar dat wordt allemaal een beetje te veel voor 1 dagje.

Het natuurpark ligt in een heel bosrijke omgeving waar je prachtige wandelingen kunt maken. Er zijn diverse mogelijkheden voor het bezoek aan het park, ik denk dat wij de VIP tour hadden. Deze voorziet onder andere in vervoer via Jeep en/of motor taxi, wij maken hier slechts gedeeltelijk gebruik van. Ondanks de VIP tour besluiten we ook een flink stuk te wandelen het is best lekker om even de benen te strekken.

Een schitterend natuurpark

Het eerste stuk is een gedeeltelijk stenen pad dat ons in de richting van de (eerste) hangbrug leidt. Als we net in het park zijn en nog niet bij de brug komen we eerst in een restaurant met een geweldig uitzicht. Hier krijgen we een kopje thee met twee welkomstsnacks. Een stukje pisang en een stukje singkong.

Traditionele Indonesische snacks, pisang en singkong rebus

Als snackje kregen we de genoemde hapjes. Rebus staat in dit geval niet voor een “beeldpuzzeltje” maar voor gekookt, we kregen dus gekookte banaan en gekookte cassave bij de thee. Hierna lopen we naar de brug. Safety first dus krijgen we voor we de brug betreden een “valgordel” die je vast kunt klikken aan één van de staalkabels. Wij hebben er wel vertrouwen in dat alles blijft hangen dus lopen we gewoon de brug op. Het is ook lekker rustig dus we zijn zeker niet bang voor overbelasting. Tijdens het lopen voel je de brug overigens wel lekker wiebelen. Da’s toch best apart als je weet dat de brug een krappe 250 meter lang is en ongeveer 120 meter boven de grond hangt. Als je op de brug loopt zie je zo ver je kijken kunt bergen met dichte groene begroeiing.

Jembatan Anggrek, ook al zo’n waanzinnig uitzicht

Als je op de eerste brug loopt zie je in de verte de tweede hangbrug van het park ook al. Deze heet Jembatan Anggrek, dat betekent orchideeën hangbrug. De term anggrek kenden wij al omdat er tijdens de APKI koi shows ook een showklasse is die Anggrek heet. Als we lekker verder lopen en onderweg nog een camping tegen komen en wat eettentjes waar we nog een thee en wat andere snacks eten komen we na meer dan een kilometer lopen, waarbij we ook nog een flink aantal apen door de bomen heen zien slingeren, bij de Sawer waterval, Curug Sawer. Vanaf een soort brede vlonder kun je heel dichtbij de 35 meter hoge waterval komen.

Via Jembatan Anggrek zetten we de terugweg in

Op het gemak beginnen we via een andere hangbrug aan de terugweg. Overigens is de orchideeënbrug wel wat spannender. Deze is maar een goede 100 meter lang, 1 meter 20 breed meter breed en ruim 70 meter boven de grond. Deze brug mag je gewoon doen zonder gordel en hij wiebelt aanzienlijk meer. Hierna doen we het laatste stuk met behulp van wat gemotoriseerd vervoer terug naar de auto en gaan we naar het Gunung meer. Via een behoorlijk steil maar wel geasfalteerd weggetje lopen we naar beneden. Hier genieten we van een drankje en de rust, we zijn zo’n beetje de enige bezoekers.

Met een ojek terug naar boven

Omdat het nogal steil is nemen we naar boven een ojek, een motortaxi. Ronald zie je juichend boven komen, niet omdat hij de eerste was maar waarschijnlijk omdat hij niet verwacht had dat het motorfietsje hem boven zou krijgen.

Nog maar weer eens heerlijke geitensaté

Terug in de stad rijden we langs diverse billboards, die de show aankondigen, met onder andere onze foto’s er op. We eten super verse geitensaté bij een restaurantje dat bij pal onder een van de billboards zit. Aan de “overloop” hang een halve geit en er liggen al flink wat sateetjes op ons te wachten. De eigenaar toont ons vol trots foto’s met beroemde mensen die in zijn restaurant hebben gegeten. Lachend nemen wij hem even mee naar buiten en wijzen naar het billboard. Hij weet niet hoe hard hij binnen moet rennen om iemand te roepen die wat foto’s kan maken. Ik denk dat wij inmiddels ook aan zijn foto muur hangen.

Het zit er al weer op, weer een dag die is omgevlogen

Hierna bezoeken we nog wat andere bezienswaardigheden en eind van de middag komen we weer aan in het hotel waar we in het, bij het hotel horende, koffie tentje een espresso met een “gebakje” nemen als afsluiter van een leuke dag. Langzaam maar zeker druppelen er al een flink aantal andere juryleden binnen. Ik zie een heleboel bekenden waar ik ook in Jember al mee gejureerd heb. Ook zien we ons jury maatje “Pony” uit Thailand en Takamitsu Sekiguchi San die op deze kwekers show de Japanse kwekers vertegenwoordigd.

We eten met zijn allen in het hotel en sluiten bijtijds af, morgen moeten we tenslotte fris en fruitig zijn om te jureren.