Na het, door de band en de gin-tonics, wat korte nachtje doen we een snel ontbijt en we pakken bijtijds de trein richting Yogyakarta, dat in de volksmond liefkozend Jogja wordt genoemd. Direct bij aankomst op het drukke station maken we kennis met Nina en haar broer, weer twee nieuwe koi vrienden erbij, zij gaan ons Jogja laten zien omdat Dodo wat andere verplichtingen heeft overdag.

Een traditionele maaltijd met groene sambal

Nina is bang dat haar Engels niet goed genoeg is maar dat vals alleszins mee. Het is sowieso 100 keer beter dan het Bahassa dat Ronald en ik spreken. We lunchen in een heel traditioneel restaurantje waar ik voor het eerst in aanraking kom met groene sambal. Alleen had ik even niet in de gaten dat het sambal was, die fout maak je maar één keer, de sambal is daar toch net even wat pittiger dan ik gewend ben. We rijden na de lunch nog wat rond en bezoeken vervolgens het paleis van de koningen (sultans).

Batik en Wajang poppen

Voor het Kraton, een Javaans woord voor paleis, in Yogyakarta ligt een gigantische omheinde zandvlakte waar jaarlijks traditionele paardenrennen worden gehouden. Dit palies dat Kraton Ngayogyakarta Hadiningrat (paleis van Hamengkoeboewono) wordt genoemd is nog gewoon in gebruik. Momenteel woont Hamengkoeboewono de tiende er. Hamengkubuwono is een relatief modern heerser want in mei 2015 wees hij zijn oudste dochter Pembayun aan als zijn opvolger. Een behoorlijk radicaal besluit want officieel is een vrouwelijke opvolger (nog) niet mogelijk in het islamitisch sultanaat.

We bezoeken een tentoonstelling en bewonderen de verzameling oude koetsen van de Sultan. Er staan overigens aardig wat “Nederlandse” koetsen tussen. Hierna gaan we naar een speciale batik werkplaats, alle werknemers hier zijn in dienst van de sultan er is hier officieel dan ook niets te koop. Het zijn prachtige kunstwerken die hier worden gemaakt. Vervolgens lopen we naar een tweede werkplaats waar traditionele twee dimensionele Wajang Poppen worden gemaakt.

Deze zijn van echt rundleer, handbeschilderd en ook al niet te koop. In een kamertje wat verder achteraf staan geweldig mooie drie dimensionele Wajang poppen uitgestald met schitterende batik kleding. Deze poppen dragen handgemaakte kleding die dan weer uit die andere werkplaats van de sultan komt. Na wat voorzichtig overleggen en wat minder voorzichtig onderhandelen kunnen we 2 prachtige stelletjes aanschaffen. (Naar het schijnt bij uitzondering)

Even wat baantjes trekken in ons privé zwembad

Hierna is het plan om even te gaan opfrissen in het hotel en dan naar Saka Koi, de grootste dealer van Yogyakarta. Dat loopt iets anders… het hotel blijkt bijna een dorp op zichzelf en onze kamers sluiten aan op het zwembad, nou ja het zwembad ONS zwembad. We lopen van ons balkon zo het zwembad in. We trekken dus eerst wat baantjes en nemen het er even lekker van.

Sateh Kambing maar dan echt

Daarna gaan we met het bestuur van het Yogyakarta APKI chapter eten bij het restaurant dat de beste geitenvlees sateh van de regio heeft. Om aan de behoefte te voldoen worden er zo’n 70! geiten per dag verwerkt. De sateh is prima maar persoonlijk heb ik toch liever gewoon kip of varkenshaas. Later legde men ons nog uit de de sateh bestaat uit 2 stukjes vlees (dij of schouder) dan een stukje vet voor de smaken, vervolgens een stukje hart en/of ander orgaanvlees en dan weer van voren af aan.
Als zo rond 2130 uur iedereen klaar is met eten vindt de eigenaar van Saka Koi, die er ook bij is, het toch wel erg leuk als we zijn winkel nog even willen bezoeken.

Voor het slapen nog even snel langs Saka Koi

Vissen kijken is altijd goed dus we rijden achter hem aan en bezoeken zijn fraaie winkel waar alleen maar lokale koi verkocht worden. Hij heeft het allemaal prima voor elkaar. Elke bak een eigen filter schitterend aangelegde drainages en mooie goed gevoerde koi.

Ongemerkt is het al behoorlijk laat als we terug in het hotel zijn. We doen nog een afzakkertje in bar maar maken het niet TE laat, we willen ook nog even gaan zwemmen. Dat laatste doen we uiteindelijk toch niet omdat het flink onweert en we zijn natuurlijk wel koi gek maar niet gewoon gek!