Zoals gezegd gaan we naar het vliegveld waar we Ronald op gaan pikken, hij komt met een tussenstop vanuit Tokyo naar Surabaya. We gaan dus van R & R naar R & R &R… Reynaldo, Ronald en Ruud in dit specifieke geval.

Over schoonmoeders, haaien en krokodillen

Overigens staat Surabaya voor Sura en Baya. Dit komt vanuit een legende over een haai en een krokodil die na een tijdenlange vete een soort gewapende vrede sloten. Sura (Suro, de haai) vocht met Baya (Boyo, de krokodil) in de gouden rivier (de Kali mas). Daar waar het gevecht plaatsvond ligt nu deze geweldige stad. Nadat we deze legende leerden moesten we spontaan aan schoonmoeders denken, hoe zou dat nou toch komen. 🙂

The Indonesian dream… koi, schildpadden, vogels en bonsai

Zodra Ronald zijn visum en zijn koffer heeft gaan we richting auto en op naar een aantal lokale koi kwekers. De eerste koi kweker waar we bij stoppen kunnen we scharen onder de “Indonesian dream verwezenlijkers”. Hij begon ooit met het huren van een relatief klein stukje grond, dat hij vrij snel kon kopen om dit vervolgens een aantal keren uit te breiden en inmiddels bezit hij zo’n 25.000 vierkante meters aan koi “mudponds”, reuzen schildpadden verblijven en volières vol met de meest mooi papegaaien en andere exotische vogels.

Siergeiten, satèh en koi

Na deze eerste kweker rijden we door naar de tweede, ook deze houdt het niet bij koi alleen. De tweede kweker houdt ook geiten en nog hele mooi grote ook! Het zijn volgens ons als we alles goed begrijpen niet allen maar mooie siergeiten maar ze schijnen ook lekker te smaken onder andere als sateh kambing, die dan vaak geserveerd wordt met een stroperige zoete pindasaus. Overigens was er bij kweker twee voorzien in heerlijke snacks… jawel satèh! Ter ere van ons bezoek was de plaatselijke satèh man met mobiele BBQ (achter op de brommer) even de berg op gereden om ons te verwennen met diverse soorten vers gegrilde sateh.

Hotel Majapahit a.k.a. Hotel Oranje

Hierna gingen we richting het hotel en onderweg reden we nog even langs diverse bezienswaardigheden van Surabaya. We krijgen een half uurtje om ons even op te frissen in het waanzinnig mooie Hotel Majapahit, dat vroeger Hotel Oranje heette en een meer dan rijke en emotionele historie heeft. Dit hotel speelde een belangrijke rol tijdens de onafhankelijkheid strijd van Indonesië.

1945 Indonesische onafhankelijkheid

Op 17 augustus 1945 verklaarden Soekarno en Hatta Indonesië onafhankelijk. Twee dagen eerder hadden de Japanners zich over gegeven aan de geallieerden en in de archipel groeide het gevoel van vrijheid. Was Indonesië nu verlost van buitenlandse bezetters? Het is nog niet helemaal gedaan met de “schermutselingen” de Britten proberen namens Nederland het gezag te herstellen, terwijl de (jonge) revolutionairen, de pemuda’s, in Surabaya de wapens op pakken. Het Oranje Hotel wordt bestormd en symbolisch wordt de blauwe baan van de Nederlandse vlag gescheurd. Op deze manier ontstond de “nieuwe” vlag van Indonesië. Deze “nieuwe” vlag (ws kopietje nummer zoveel) wordt nog dagelijks gehesen. In het hotel hangen veel oude foto’s en schilderijen van voor de onafhankelijkheid.

Een avondwandeling en een paar Gin-Tonics

Na een snelle douche gaan we door naar het restaurant van een koi houder. Het bleek een fusion achtig restaurant te zijn waar we een soort Indonesische poke bowl aten. Daarna nog wat kenmerkende punten van Surabaya bekeken en terug naar het hotel. We namen afscheid van onze gastheren en gingen nog een stukje wandelen…

Het stukje werd uiteindelijk zes kilometer

Waarna we vonden dat we eigenlijk wel 1 of 2 of misschien zelfs wel 3 Gin-Tonicjes hadden verdiend. In de pub van Hotel Majapahit Surabaya was op dat moment een live bandje aan het spelen. Zij stopten om middernacht en om 1 uur ging de pub dicht maar wij zouden R&R niet zijn als we de band niet overhaalden om speciaal voor ons nog even twee U2 songs te spelen. Uiteindelijk sloot de bar rond 2 uur.

Na een veel te kort nachtje werden we om 6.45 uur al weer op gehaald om naar Yogjakarta te gaan treinen.