Vandaag 2 koi zaken bezocht…

De eerste had zeer fraaie koi, niets op af te dingen maar de tweede… Oefff de tweede daar werden we even stil van. Wat een kwaliteit. WOW!

De eigenaar vertelde ons dat hij op de Sakai Auction een bied wedstrijdje deed met Narita, dat was goed te zien. Wat een zaak, wat een koi! De uitgebreidere verhalen over de koi komen na terugkomst in het NVN koi blad te staan.

Na deze koi capriolen moest er ook nog even gegeten worden. Op verzoek van Joop en mij gingen we lokaal eten, lekker tussen de Thai. Gewoon bij een restaurantje op het trottoir. Wat een bizar vriendelijke mensen zijn het toch. Er wordt een barbecue-achtig apparaat op de RVS tafel gezet. Om het koperlijkende “bakgedeelte” zit een rand waar jezelf soep in maakt met behulp van groente, bouillon en paddestoelen. Boven op het “bakgedeelte” leg je een stuk huid met vet eraan. Dit smelt geleidelijk en voorkomt dat het vlees aanbakt. De uitstraling van het restaurant is niet wat wij gewend zijn maar wat is het authentiek.

Je voelt je als het “koken” eenmaal loopt een soort “Soup Nazi” (klassieker van De sitcom Friends)

Die soep wordt zo ongekend lekker door de kruidige bouillon en alle smaken die zich er in mengen. Een kom witte kleefrijst erbij, bouillon en groente in een schaaltje wat stukjes vlees erbij en trust me de eerste die naar jouw schaaltje kijkt krijgt een tik met je chopsticks.

Halverwege de maaltijd stak Pony de straat over om bij een ander restaurant alvast het dessert te bestellen. Wachttijd… 1 uur. De Thai rijden een uur om zodat zij hier het beste dessert van de “stad” kunnen scoren.

De dagen lopen hier vreemd genoeg steeds uit, maar half 3 is best een mooie tijd om te gaan slapen toch?

Morgen de koi veiling, wij kunnen haast niet wachten!