Ik ben bezig met een “kleine” inhaalslag. In januari was ik lekker basic op reis door Thailand ik heb toen wel consequent mijn reisdagboek bij gehouden maar er nog niets over geplaatst. Omdat het koi seizoen nu lekker in rust is leek het mij een mooie gelegenheid om een inhaalslag te doen.

Op naar Phitsanulok

Gisteren een rustige dag gehad met een uitloopje Bangkok, naar het station en met de trein naar Phitsanulok gegaan. De boemeltrein reis is al een belevenis op zich. Een vrij oude trein met catering zoals in een vliegtuig dus een volledige maaltijd, die gewoon bij de prijs inbegrepen is. Je snapt niet hoe het kan. Ruim zes uur in de trein met eten en drinken voor een goede zes Euro. Na aankomst op het station een TukTuk chauffeur gevonden die me naar een hotel bracht. Het eerste hotel werd te duur bevonden het tweede was prima. Verder lekker gerelaxed, wat langs de rivier geslenterd en aan de straat gegeten. Heerlijk.

Phitsanulok is een minder bekende stad die tussen Chiang Mai en Bangkok in ligt. Het is even zoeken maar er blijkt meer dan genoeg te zien. En wat belangrijker is het is de perfecte basis om Sukhothai, waar geen trein komt, te bezoeken. Een tweede voordeel is dat de stad je hier nog echt gastvrije en vriendelijk Thaise mensen en (gelukkig) weinig westerlingen kunt vinden.

De bekendste tempel van deze stad is Wat Yai. In deze tempel staat volgens velen het mooiste gouden Boeddha beeld van Thailand, Phra Buddha Chinnarat. Hier komen dus heel veel Thai op af. Overigens wordt het gezien als respectloos wanneer je een foto maakt van een Boeddha beeld als je staat.

Ontbijten met een dubieus soepje

Eerst een eindje gelopen om een goed ontbijt te vinden, vandaag werd het witte rijst “soep” gevuld met groente en spekkies. Als ik het van te voren gezien had zou ik de soep eerlijk gezegd niet gekozen hebben. Het zag er serieus niet uit maar gelukkig smaakte heerlijk. Op naar het station. Met handen en voeten een kaartje gekocht en daarna 1,5 uur met de bus (75 km) voor € 1,25 naar Sukhothai.

Vanuit Phitsanulok naar de oude hoofdstad van het koninkrijk Sukhothai

Tijdens de busrit, staar ik naar buiten en droom ik terug naar 1992 toen was ik hier ook al eens. Wat zou er nog herkenbaar zijn, is het helemaal verwesterd of… Tot ik uit mijn gepeins terug ‘schrik”. Het landschap “breekt” open, daar in de verte deels verscholen in het groen herontdek ik het mooiste tempelcomplex dat ik ooit gezien heb. Ik stap uit de bus en huur meteen een fiets voor een dag snel de oude stad in! Sukhothai is niet zo maar een stad maar een Unesco wereld erfgoed!

Tussen 1238 en 1438 bestond hier het Koninkrijk Sukhothai. Van de toenmalige hoofdstad zijn nog slechts ruïnes overgebleven in dit historische park. Men zegt dat hier de grondvesten van het huidige Thailand liggen. Eigenlijk was de stad Sukhothai onderdeel van het grote Khmer rijk. In 1238 verklaarden de twee Thaise krijgsheren zich onafhankelijk. Eén van hen, Pho Khun Bang Klang Hao werd de eerste koning van Sukhothai. Er is ook nog een mooie legende uit de Sukhothai periode die vertelt over een witte olifant die met het vermeende schouderbot van Boeddha de jungle in ging. Dit leidde vervolgens tot de bouw van Wat Phrathat Doi Suthep bij Chiang Mai waar ik ook nog naar toe ga.

Om de oude stad in te gaan betaal je per te bezoeken gedeelte 100 baht en trust me, dat is echt niks! Er zijn vijf gedeeltes, centrum, noord, zuid, oost en west. Over schitterend aangelegde paden fiets ik de historie in. Op naar Wat Mahathat een ruïne van een eens schitterende tempel, mogelijk is hij nu zelfs nog veel mooier dan hij ooit was. De sfeer daalt echt op je neer je voelt de geschiedenis. Ademloos staar ik naar het gigantische platform van deels zwartgeblakerde stenen waarop een enorm wit met zwart Boeddha beeld omringd werd door afgebrokkelde zuilen staat. Achter het complex staan nog twee enorme Boeddha beelden met een muur er om heen. Wanneer je hier in het gras zit met alleen het de ruisen van de bomen, de bergen op de achtergrond, de oude bodhiboom en de weerspiegeling de tempel in het water waan je jezelf terug in het jaar 1300.

Verjaardag rituelen… geef een leven als dank voor het jouwe

Ervaring leert dat je wanneer je alleen reist veel sneller met mensen in gesprek raakt dan wanneer je in een groep reist. Dit gebeurde mij dus dus ook in Sukhothai. Tijdens de traditioneel Thaise lunch at ik spicy papaya salade met (rauwe) garnalen, vis en krabbenpootjes met erbij kleefrijst en een heleboel kip. In het restaurantje raakte ik aan de praat met een Thaise dame die jarig bleek te zijn. Om dit te vieren betaalde ik haar lunch en dronken we samen wat. Hierna nodigde zij mij uit om mee te gaan naar een vlakbij gelegen tempel waar zij een Boeddhistisch “verjaardag ritueel” ging uitvoeren.

Samen kochten wij op de lokale markt van een visboer 9 levende meervallen. Deze namen wij in een zakje (zonder water) mee naar de tempel. Bij deze tempel was een speciale steiger waar je de meervallen in het water uit kon zetten. Hiermee geef je hen het leven terug en zeg je dank voor het jouwe.