Met de bus naar Chiangmai

Op naar Chiangmail - Besems.eu

Thais spreken valt niet mee, lezen is echt onmogelijk

Dag 8 woensdag 25-1-2017
Vandaag vertrek ik vanuit Tak richting Chiangmai. Na het Europese ontbijt van gisteren stort ik me vandaag gewoon weer lekker op het Aziatische ontbijt. Overheerlijke Jasmijn rijst met kip, pepertjes en Thaise “spinazie”. Daarna uitchecken en met de TukTuk richting het busstation.

Alles is eetbaar, maar niet alles blijkt lekker

Het is inmiddels 11.15 uur en de bus naar Chiang Mai zou omstreeks 12 uur moeten komen. Voldoende tijd om om de borden te ontcijferen en een buskaartje te scoren. Er komt een mannetje met eten op me afgelopen, onherkenbare pakketjes verpakt in bladeren. Het ruikt lekker dus laat ik me overhalen. Ik scoor weer eens iets onherkenbaars te eten, iets wat ik niet ken. Hmmm… Dit keer had ik beter over kunnen slaan, dit was zelfs voor mij niet eetbaar. De Thaise reiziger naast me begreep niets van de rare gezichten die ik trok. Hij offerde zich graag op om de overige “pakketjes” op te peuzelen.

Inmiddels is de “bus” er en gaan we een uurtje of wat rijden. Erg mooie vergezichten onderweg en een boel gehobbel. Onderweg een paar tussenstops voor ijskoffie en een hapje. Gratis tip van de dag goed smeren in een open “bus”, met een windje erbij doet het zonnetje het extra goed. Ook in deze bus scoor ik een vriendinnetje alleen moet zij nog een beetje aan haar persoonlijke presentatie in het openbaar werken. Onderweg blijkt het ook altijd weer “erger” te kunnen dan mijn open hobbel bus. Het vervoersmiddel had ook zomaar een pick-up truck kunnen zijn.

Changpak Boutique House in Chiangmai, mooi roze is niet lelijk

De bus stopt zoals gebruikelijk aan de rand van de stad op het busstation hiervandaan ga ik dus weer met een tuktuk de stad in. Ik laat me afzetten in het centrum bij de overblijfselen van de oude stadswal. Hiervandaan een beetje de benen strekken en op zoek naar een slaapplaats. De eerste twee aan de doorgaande weg zittende hotels sla ik over te groot en te westers. Ik loop een zijstraat in en zie een dubieus roze kleurig gebouw, dit blijkt een hotel/luxe gasthuis te zijn, het Changpak Boutique House. Dit wordt ‘em! Het blijkt een gezellig art nouveau style hotel met zwembad en relatief luxe kamers. Dit wordt mijn thuisbasis de komende dagen. Ik krijg een kamer op de bovenste verdieping met een leuk uitzicht.

De hoognodige zaken worden uitgepakt en ik ga de stad in, wandelen langs de oude stadswal. De overblijfselen zijn mooi uitgelicht en zonder al te veel problemen vind ik weer een perfect buurtje om te eten tussen de lokale bevolking. Ik neem wat biertjes mee naar de kamer en ga plannen maken voor de komende dagen.