Tijdens een bezoek aan de Shinkokai show in Villingen / Schwenningen kwamen Natascha en ik, Ruud, aan de praat met Dennis Massen en Christian Winterroth van KoiFreak GMBH.

De kwaliteit van de koi sprak Natascha aan en ik meende wat koi types te herkennen als zijnde Yoshikigoi… Mijn koi oog bleek zo slecht nog niet want dit bleek te kloppen. “de twee Koifreaks” wonnen een leuk aantal prijzen op de show en we hielden contact. In december reden wij nog een keertje naar Dennis om zijn privé collectie te bekijken en tijdens een gezellig etentje met Dennis en zijn vriendin Vera ontstond een gezamenlijk initiatief. Een laag drempelig koi reisje naar Yoshikigoi Farm in Chocim (Polen). Van het een kwam het ander en al snel hadden we 17 personen bij elkaar, daarmee zat de faciliteit van de koi farm aardig vol. De data werden definitief gemaakt en op vrijdag 22 januari was het zover…

Ready Set Go, op naar Yoshikigoi Farm!

Ik zei de gek mocht bijtijds op omdat er 3 personen mee reden, carpoolen met koi gekken… altijd gezellig, minder milieubelastend en omdat je de kosten deelt blijft er meer budget over voor koi (gerelateerde zaken). Ik sprong in de auto en reed richting Maurice, Olof was er al en we konden nog even een snelle bak koffie nemen voor we richting Natascha reden. Rond 10.15 uur arriveerden we in Dordrecht en al koi keuvelend togen we richting Eindhoven Airport. De auto “dumpen” op P3 en op naar het restaurant. Al snel troffen we Alie en René terwijl ook de rest van het gezelschap niet lang op zich liet wachten. Na het daar waar nodig aan elkaar voorstellen checkten we in voor de korte vlucht. Een krappe 75 minuten later stonden we in Poznan waar onze buschauffeur ook net aan kwam rijden. Met wat passen en meten kregen we 17 personen met bijbehorende bagage in de bus en ging de reis verder. Een ritje van bijna 200 kilometer later was het, voor mij een warm weerzien. Vele oude bekenden die ik eigenlijk veel te lang niet gezien had.

Een vertrouwd weerzien met oude bekenden

Omdat het al donker was en de koi al in rust waren besloten we het bekijken van de veelkleurig gevinde vrienden uit te stellen tot zaterdagochtend. Iedereen kreeg zijn of haar slaapplaats toegewezen. We probeerden de snurkers bij elkaar te stoppen maar dit bleek later tevergeefs. De avond waarvan velen dachten dat hij verschrikkelijk lang zou duren omdat zij nogal nieuwsgierig waren naar de Yoshikigoi vloog voorbij. We kregen een meer dan voortreffelijke Poolse soep met versgebakken brood voorgeschoteld. Na het eten werd er aan alle kanten van de enorme tafel geanimeerd over vijvers, vissen, filtratie mogelijkheden en koivoer gesproken. Niets vreemds eigenlijk wanneer er zo’n 20 koi fanaten bij elkaar zaten. Rond half 3 “schopte” ik de laatsten het bed in en dook zelf ook onder het donzen dekbedje.

Dauwtrappen? Sneeuwkraken!

Zaterdagochtend was ik lekker bijtijds wakker zodat ik om kwart voor 7 onder de douche stond en nog voor iedereen wakker was liep ik een rondje over de Farm. Eens “even” inventariseren wat er zoal veranderd is dacht ik nog. Het uitzicht was nog altijd prachtig ik schoot de ene na de andere foto en ontdekte minimaal 9 nieuwe reusachtige mudponds. De omgeving, het knarsen van de verse sneeuw onder mijn schoenen zorgde voor een heerlijk ontspannen gevoel. Je zou zomaar vergeten dat het min 14 graden was. Toen ik even voor achten binnenkwam werd ik met boze blikken ontvangen door Alie en René zij hadden best mee gewild bromden zij. Morgen is er weer een ochtendwandeling lachte ik op weg naar mijn welverdiende ontbijtje.

Tijd om visjes te gaan bekijken

Zo langzamerhand schoof iedereen aan het heerlijke ontbijt dat Sabine voor ons klaar gemaakt had en ook Jos en Ernst kwamen zich melden. Rond half negen opperde Jos of we misschien nog wat koi wilden zien? Nog voor hij uitgesproken was schoten er mensen hun jassen in en vlogen naar buiten. We deelden de groep in twee om al te krappe ruimtes en te veel drukte voor de koi te voorkomen. Er ging een groep met Ernst mee en één met Jos, ik volgde Jos het nieuwe koi huis in. Overigens is de deel van het nieuwe koi huis pas een kwart van het uiteindelijke koi huis met in het midden een centrale inpak/werkruimte. De fundatie voor het vervolg is al gestort en wordt waarschijnlijk komende zomer verder gebouwd. Binnen gekomen vielen er meteen al wat monden open, de kwaliteit was hoger dan gedacht/verwacht. We liepen een rustig rondje langs de Nisai en Tosai die hier zwommen. Prachtige Beni Kikukuryu’s, Ochiba, Doitsu Ochiba, Go Sanke en noem het maar op “klommen” over elkaar heen in de bak.

Asaba, Ochigi? Nieuwe variëteit?

Ik riep Jos… Zie ik dat nu goed?? Wat heb je nu weer verzonnen? Zie ik daar nu Ochigi zwemmen? Ik verzin maar even een naam want in het bassin waar ik stond zwommen diverse perfect gebouwde Ochiba met het karakteristieke patroon van een Asagi. Jos lachte maar ik zag wel dat hij trots was, overigens terecht, experiment en inmiddels stabiel te kweken zei hij. Ik lachte ook maar eens het houdt nooit op he…

Na een kwartiertje koi kijken wat in werkelijkheid een uur of 2 was ruilden de groepen van locatie en liepen wij het oude voor mij vertrouwde koi huis in. Meteen linksaf de trap op en we zagen een gigantische rode massa op ons af komen ruim 1.000 Tosai hoofdzakelijk Kohaku en Sanke in een fenomenale kwalteitsklasse. De toekomst van de Farm glunderde Jos “mijn beste Go Sanke ooit”. Ik was eigenlijk wel klaar voor de zaterdag ik had zoiets geef mij maar een stoel en pik me vanavond op. Wat een schouwspel! De ene nog mooier dan de andere koi zweefde door mijn gezichtsveld en steeds als je denkt mooier wordt het niet zie je net weer een Sanke voor komen waarvan je denkt… Die zou best mee mogen naar Nederland.

Time flies when you’re enjoying koi

Ik moest me los rukken en we liepen door naar achteren langs de overige zeker ook niet misselijke Tosai. Bakken vol Nisai van 50cm en groter en daarna nog even langs de tategoi van de Farm. Niet goedkoop uiteraard en eigenlijk ook niet te koop, eigenlijk… want er werden er toch een paar aangeschaft. Christiaan en Dennis en enkele van onze gasten zochten een aantal prachtige vissen uit.

Hierna was er nog wat vrije tijd om door het koihuis te lopen voor de gasten. Jos riep mijn nog even en knipoogde, Ruud zie je nog iets bijzonders in dit bassin?? Ik liep naar de bewuste bak en zag een aantal nieuwe Doitsu Ochiba ik ben niet zo’n grote Doitsu fan maar deze koi springen er echt uit.

Love at first sight

Toen zag ik haar! Een bizar goed gebouwde Ochiba van het nieuwe type, Doitsu met een huidkwaliteit die metallic lijkt maar het niet is. Het schitterend glanzende lichtbruin bleek een kadertje te hebben van donker bruin en dat bij het gehele patroon. Wat een plaatje van een vis, daar doe ik het voor zei Jos, van deze vis wordt ik echt blij! Niet verwonderlijk lachte ik. Nadat ik die koi gezien had kon ik ook niet meer in het bassin kijken zonder haar te zien!

Wanneer dit verslag je interesse gewekt heeft neem dan even contact op met Dennis of Christian. Een mail sturen naar info@koi-freak.de kan ook. In januari 2017 gaan zij namelijk wederom naar Yoshikigoi Farm en ik weet dat er nog plaats is om mee te gaan. Voor € 250,00 all-in beleef je een koi droom. Ik zou zeggen wacht niet te lang en ga met hen mee om te genieten van een onvergetelijke koi ervaring.